Als ik wakker wordt kijk ik opzij
Maar het bed is veel te leeg naast mij
Ik doe mijn ogen dicht
En ik denk aan jou gezicht
Met je slaperig gezicht
Als je ‘s ochtends naast me ligt

Ik staar wat naar de ochtendkrant
De koffie die wordt koud in mijn linkerhand
..ik voel een traan
zo kan ik niet verder gaan
want de stilte maakt me gek ik kan de eenzaamheid niet aan

het duizelt in mijn hoofd
nu dat ik geen rust meer heb
als een dwaas ben ik verdoofd
tot ik jou gevonden heb

het duizelt in mijn hoofd
nu ik ben kwijtgeraakt
waarin ik altijd heb gelooft
dat wat ik met jou heb meegemaakt.

Verloren loop ik langs het strand
Waar we samen dwaalden hand in hand
In een zee van tederheid
Ben ik dit voor altijd kwijt
Dus dit gevoel voorgoed verloren in de tijd

En ik denk steeds dat ik jou herken
Maar dan lijkt dat jij een ander bent
Vertwijfeld zoek ik door
Naar wat ik met jou verloor
Met een angstig voorgevoel
dat ik voorgoed verloren ben.

het duizelt in mijn hoofd
nu dat ik geen rust meer heb
als een dwaas ben ik verdoofd
tot ik jou gevonden heb


het duizelt in mijn hoofd
nu ik ben kwijtgeraakt
waarin ik altijd heb gelooft
dat wat ik met jou heb meegemaakt

het duizelt in mijn hoofd
nu dat ik geen rust meer heb
als een dwaas ben ik verdoofd
tot ik jou gevonden heb

het duizelt in mijn hoofd
nu ik ben kwijtgeraakt
waarin ik altijd heb gelooft
dat wat ik met jou heb meegemaakt