Ik gaf mijn lief klein Madelijn
Een keten van smaragd
Omdat ik mij gelukkig voel
Wanneer zij naar mij lacht
Maar sinds ik haar de keten gaf
Gaat mij het lachen moeilijk af
Gaat mij het moeilijk af

Ik gaf mijn lief klein Madelijn
Een beker voor de wijn
Omdat ik mij tevreden voel
Als zij het maar zal zijn
Maar sinds ik haar een beker schonk
Heeft ieder glas een droeve dronk
Heb ik een droeve dronk

Ik gaf mijn lief klein Madelijn
Een kussen van fluweel
Omdat ik haar gedachten ken
En haar gevoelens deel
Maar sinds ik haar het kussen gaf
Gaat mij het slapen moeilijk af
Gaat mij het moeilijk af

Ik had mijn lief klein Madelijn
Maar al te graag gekust
Dan dronk ik nu een vrolijk glas
Dan sliep ik heel gerust
En lachen was een kleinigheid
Mijn liefde was tot al bereid
Mijn liefde was bereid