Altijd als ik slapen ga
Denk ik over zoveel na
Altijd als de nacht gaat wenken
Moet ik nog zoveel bedenken
En de beide beddeknoppen
Lijken grijze, wijze koppen...
Kleiner, nauwer wordt de kamer
't Klokgetik wordt klokgehamer
Rond m'n bed staan vreemde scharen
Donk're mannen - bedelaren...
Bleke koppen kijken dreigend
Om de deurhoek heen, gaan zwijgend
Tot vlakbij m'n ledikant
Zetten zich dan op de rand
Van m'n bed en lachen luid
M'n persoonlijkheidje uit

In 't donker is de mens zo klein
Zo in z'n pyjamajasje
Zonder waardigheidsharnasje
En neemt zich voor om goed te zijn
Om voor mens en dier te zorgen
Maar dan komt de nieuwe morgen
En de mens haalt uit z'n kastje
Z'n colbert, z'n boord, z'n jasje
Trekt het harnasje weer recht...
En dan is de mens weer slecht

Altijd, als ik zwemmen ga
Denk ik over zoveel na
'k Zie de mensen als piassen
Blij en fris in 't water plassen
Kijk, die oplichter, die louche
Zich het vuil van 't lichaam douchen
En m'n chef geeft nu geen standjes
Maar klapt kinds in bei z'n handjes

Freule Iks - anders zo nukkig -
Duikt in 't nat, overgelukkig
En twee brommige oude heren
Trachten elkaar te torpederen
Tot de ene, zwaar verminkt
Van het lachen, bijna zinkt
't zwemmend mensdom kweekt altijd
'n Stemming van verdraagzaamheid

In 't zwembad is de mens zo goed
Zonder boord, colbert of dasje
Waarin-ie zo gewichtig doet
Maar opeens wordt schril gefloten
En het zwembad wordt gesloten
En de mens haalt uit z'n kastje
Z'n colbert, z'n boord, z'n dasje...
Trekt het harnasje weer recht
En dan is de mens weer slecht

In de tijd van 't paradijs
Was de mens nog naakt en wijs
Maar - sinds wij ons vijgeblaadje
Ruilden voor een C & A-tje
Hoort op aard de Hof van Eden
Wel voorgoed tot het verleden!
Zie, hoe stijver 's mensen boord wordt
Des te harder ook zijn woord wordt
Kijk het mensdom legers vormen
Die in grauwe uniformen
Opmarcheren - hatend - zwijgend -
Zware laarzen dreunen dreigend
Maar zo'n mars werd dra gestaakt
Was het leger poedelnaakt
'n Naakte generaal op paard
Is alleen een glimlach waard...

Want de mens is naakt zo klein
Zonder uniformjasje
Zonder waardigheidsharnasje
Kon-ie ook z'n buurman zijn
't Is geen exhibitionisme
Maar een vorm van pacifisme:
Door het mensdom uit te kleden
Komt hier weer de Hof van Eden

Lieve mensen, hoort u dat?
Bestelt nog thans - uw vijgeblad