Ze liep zomaar verloren
was de weg kwijt hier op aarde
ik had geluk
ze klopte bij me aan
Wie had haar hier gezonden
stak God zelf achter dit wonder
dank je Heer, het klinkt misschien profaan
maar ze blijft bij mij
ik laat haar nooit meer gaan

Ze voert me naar de zevende hemel
op haar zilveren vleugels
neemt ze me mee op reis
ze voert me naar de zevende hemel
ze heeft de gouden sleutels
van het paradijs

De nacht sluipt zacht naar binnen
door de ramen van de kamer
ik kus haar druk haar zacht tegen me aan
gestreel en stil gefluister
geheimen in het duister
ogen dicht laat ons maar begaan
ik weet zo goed
ik laat haar nooit meer gaan

refr.