Öldurót í hljóðri sál
Þrautin þung umvafin sorgarsárum
Þrá sem laðar, brennur sem bál

Liggur í leyni
Leyndarmál
Þei þei

Í ljósaskiptum faer að sjá
Fegurð í frelsi sem þokast naer
Þó naeturhúmið skelli á
Og ósögð orð, hugan þjá
Þei þei

Í dimmum vetri - haekkar sól
Braeðir hjartans klakabönd - svo hlý
Í dimmum vetri - vorið vaena
Vermir þitt vaenghaf á ný

Skammdegisskuggar saekja að
Baerast létt með hverjum andardraettir
Syngur í brjósti lítið lag
Breiðir úr sér og andvarpar
Þei þei

Í dimmum vetri - haekkar sól
Braeðir hjartans klakabönd, svo hlý
Í dimmum vetri, vorið vaena
Vermir þitt vaenghaf á ný

Og hún tekst á flug
Svífur að haestu haeðum
Og faerist naer því
Að finna innri ró

Í dimmum vetri - haekkar sól
Braeðir hjartans klakabönd, svo hlý
Í dimmum vetri, vorið vaena
Vermir þitt vaenghaf á ný