Een verduiveld rare snuiter in mijn vriend Frans Lindeman
Daar de man 't fatale kussen absoluut niet laten kan
Ziet hij slechts een aardig zusje, dad'lijk is hij achter haar
Steelt dan plotseling een kusje, onverschillig wie of waar
Of 't nu middag is of avond, zij 't een freule of boerin
Niets is er dat hem terughoudt van zijn dolle kus-waanzin

refr.
Lindeman, Lindeman, wat gaan jou toch die meisjes an
Lindeman, Lindeman, wat gaan jou toch die meisjes an
Al die gekke liefdeskuren zullen jou nog een bezuren
Lindeman, Lindeman, wat gaan jou toch die meisjes an

Net zo als ik 't hem voorspeld had, kwam het dan ook spoedig uit
Dicht bij een hotel gekomen, liep een schone ons vooruit
Frans liep vlug met grote stappen, kust de dame, op de trap
Doch haar man en nog twee kellners zagen alles van die grap
Pats, daar vliegt zijn hoed de straat op, dan zijn stok, lorgnet en das
En bebloed aan neus en handen ligt mijn vriend dra in een plas

refr.