Je handen, je huid, je heldere ogen ze keken zo vaak regelrecht in mijn
ziel
Ik was door jouw aanblik meteen al bevlogen
Maar ik wilde teveel, vloog te hoog en ik viel
'k Heb alles gedaan om jouw geest te behagen
Me verlaagd tot mijn tranen, mijn diepste verdriet
Maar jij gaf nooit antwoord op mijn domme vragen
Je luisterde en meer was er niet

Want jij speelt niet in mijn toonsoort en ik zing niet jouw akkorden
Dus de liefde die krijgt nooit en nooit een kans
Want jij speelt niet in mijn toonsoort en ik zing niet jouw akkorden
En we dansen nooit en nooit dezelfde dans

En ik weet dat mijn hartzeer jou zo vaak ontriefde
Maar ik heb nu geleerd, daar kan niemand omheen
Dat voor mij, zo nu blijkt, een onmogelijke liefde
Is duizend maal sterker dan alles om me heen

Maar jij speelt niet in mijn toonsoort en ik zing niet jouw akkorden
Dus de liefde die krijgt nooit en nooit een kans
Want ik zing niet jouw akkoorden en jij speelt niet in mijn toosoort
En we dansen nooit en nooit dezelfde dans

Zeg me dat wat jij laat zien slechts angst is van jouw kant
Dat alles wat ik voel nu straks ook blijkt
Ik weet wel dat het moeilijk is, maar ik leg geen verband
Tussen wat je zegt en hoe je naar me kijkt

Maar jij speelt niet in mijn toonsoort en ik zing niet jouw akkorden
Dus de liefde die krijgt nooit en nooit een kans
Want jij speelt niet in mijn toonsoort en ik zing niet jouw akkorden
En we dansen nooit en nooit