Is ze gekwetst de kamer uitgelopen
Nadrukkelijk, als leek ze nog te hopen
Dat hij alsnog een arm van troost om haar heen zou slaan

En buiten op de gang heeft zij haar tranen laten gaan
Zo zacht dat hij het bijna niet kon horen
Ze wist niet eens meer waar ze had verloren
Alleen dat het geen zin meer had om nu nog terug te gaan

Want waar moet je beginnen
Wanneer de wanhoop meerijdt
Wanneer de wanhoop meestrijdt
Aan beide zijden meestrijdt
En wie kan er nog winnen
Wanneer de waarheid meerijdt
Wanneer de waarheid meestrijdt
Aan beide zijden meestrijdt

Maar er zijn ook zoveel prachtige dagen
Dat hij om armen vol aandacht komt vragen
En dat ze kan schuilen onder zijn adem
Tot ze de rust van zijn hartslag hervindt
En in die warmte wil ze ontwaken
Daar danst het zonlicht waaraan ze wil raken
Tot het verdriet en de twijfels vervagen
En zij hem weer liefheeft als in het begin

En morgenvroeg wordt met één enkel handgebaar beslist
Wanneer de sporen van vandaag zijn uitgewist