Hij sloft zo zachtjes heel alleen
door de dagen van september.
Vandaag een glas en morgen geen
en winter in december.
Nooit krijgt hij eens een sigaret
of een borrel aangeboden.
Nooit kruipt hij in een warm bed
en veel is hem verboden.

Ze gaan en komen en gaan voorbij
en niemand weet, niemand weet
van waar ze komen, waarheen ze gaan.
Niemand weet.

Hij kijkt zo schuw en gaat zijn weg
door de regen van november.
Hij vindt de regen op zijn weg
en hagel in december.
Hij telt de doden in zijn krant,
zo velen die verdwenen.
Straks is hij dood en in dit land
zal niemand om hem wenen.

Ze gaan en komen en gaan voorbij
en niemand weet, niemand weet
van waar ze komen, waarheen ze gaan.
Niemand weet.




Muziek: Miel Cools
Tekst: Jaak Dreesen