In Alaska, op de witte vlakte
Glijdt een slede over steen en ijs
Voortgetrokken door hun trouwe honden
Gaat een bruidspaar op de huwelijksreis
Stevig houdt de bruidegom de teugels
Wind of koud houdt hem niet van de wijs

refr.:
Door de sneeuw van Alaska rijdt een gelukkig mensenpaar
Het zijn Jurgen en Laila, zij houdt van hem en hij van haar
Als de avond valt houdt hun slee de halt
Zacht zegt zij: Lieve Jurgen
Hij fluistert: Lieve Lailala

's Morgens klinkt weer 't luid geblaf der honden
want de rust die gaf ze nieuwe kracht
Jurgen kijkt gelukkig naar zijn bruidje
Dat dan heel vertederd tot hem lacht
En ze rijden samen naar hun toekomst
Waar het groot geluk al op hun wacht

refr.