Toen ik die zieke vogel vond
Ja, toen is het begonnen
Terwijl 'k het beest zijn poot verbond
Was ik meteen gewonnen
Mijn moeder naaide toen een schort
Voorzien van een rood kruis
Ik zei meteen: mijn kamer wordt
Een dierenziekenhuis

Het was voor mij geen kinderspel
Die vogel te verplegen
Alleen zijn spoedige herstel
Kwam mij niet erg gelegen
Ik was door zijn genezen poot
Van een patient verstoken
Ik heb hem toen, uit pure nood
Z'n andere poot gebroken

refr.:
Roeping, ik heb een roeping
Ik ben zo dol op die van pijn vertrokken monden
Om zo'n patient te laten lopen is toch zonde
Wie ziek bij mij komt zal het blijven, principieel
Ik ben een hele nieuwe Florence Nightingale

Verplegen deed mij veel plezier
Ik pleegde als de gekken
Vaak duwde ik in 't speelkwartier
De kleuters van de hekken
Lag dan zo'n kindje op de grond
Verzorgde ik z'n beentje
En als ik geen verwonding vond
Dan maakte ik er eentje

Soms krijg ik het benauwd er van
En wordt het mij te machtig
Dan loopt daar zo'n gezonde man
Van achter in de tachtig
Die sla ik zelf een kaakfractuur
En schop tegen z'n schenen
Want dan kan ik pas echt
De aller-"Eerste Hulp" verlenen

refr.

Ik werk nu in een ziekenhuis
Daar moest en zou ik wezen
En help patienten naar de plee
Die bijna zijn genezen
Bij terugkomst hebben zij dan
D'een of andere verminking
Dat komt dat door mijn roeping
En mijn drang tot klantenbinding

refr.