Ik houdt het kleine ritueel in ere, opdat jij elk moment terug kunt keren
Iedere dag, wanneer het avond wordt, maak ik de tafel klaar
Een extra bord, bestek, je eigen stoel
Een kaars een glas alsof je enkel opgehouden was

Ik hoor, hoe kon ik denken dat hetgene
Waardoor ik ben voor altijd was verdwenen
Ik hoor alsof de woning nog bestond
Het grind, de klink het aanslaan van de hond
En jij komt binnen op het ogenblik
Dat ik de lamp ontsteek de bloemen schik

Ik hoop alleen dat ik dan rustig blijf
En haast niet opschiet van mijn stil bedrijf
De woorden vind als was het vanzelfsprekend
Schuif aan, tast toe, er is op je gerekend