Mevrouw de Wit was drieentachtig
Woonde met haar kat alleen
Zelfs met hulp van kerk en buren
Bleef ze amper op de been
Op de wachtlijst van zo'n centrum
Stond ze bijna bovenaan
Nou maar hopen dat een oudje
Van verveling dood zou gaan

Eind'lijk kwam een dikke dame
Want er was een plaatsje vrij
"O, wat heerlijk", zei mevrouw de Wit
En vervolgens riep ze blij
"Hoor je Tom, we gaan verhuizen "
Maar toen zei de dame "Nee
U bent wel van harte welkom
Maar uw huisdier mag niet mee"

Je kon een vlinder horen vallen
O, wat werd het plotseling stil
De dikke dame werd nerveus
En poetste reuze aan haar bril
"Ja.. eh.. ik kan het ook niet helpen
Ik bedenk die regels niet
U mag wel vissen in een kom
Of anders een kanariepiet"

Mevrouw de Wit sprak toen heel rustig
"Lieve Thomas, hoor je dat
We mogen vogeltjes en vissen
Nou die lust je wel, he schat
Zeg, bedankt dus voor de moeite
U kunt nu maar beter gaan
Want een leven zonder Thomas
Is geen ene donder aan

Of komt u soms prachtig spinnen en
Heerlijk slapen in m'n schoot "
Mevrouw de Wit werd waarlijk woedend
En de dikkerd schrok zich dood
'"Maar u kunt hier toch niet blijven
U verloedert en vervuilt
't Is beter dat u dit hier
Voor een service-flat verruilt

En het is bij ons gezellig
Bent u niet meer zo alleen
Met uw eigen generatie
En verzorging om u heen "
"Hoezo verzorging! Uren wachten
Tot je eind'lijk plassen mag
En als de zusters je vergeten
Zit je daar de hele dag

En dan, mijn eigen generatie
Zeiken, zeuren geen gebrek "
De dikke dame wou wat zeggen
Maar De Wit riep "Houd je kwek! "
Gut, hoor mij nou, dacht ze even
Dat heb ik nog nooit gezegd
De dikkerd greep haar kans
En was weer terug in het gevecht

"We hebben reuze leuke klubjes "
"O ja... vertel het maar
Maanden pannelappen haken
Voor de jaarlijkse bazaar
Dinsdag kaarten, woensdag bingo
Vrijdags zingen in het koor? "
De dikke dame keek beteuterd
Maar mevrouw De Wit ging door

En dan "Om weerloze bejaarden
Te misbruiken als publiek
Voor derderangs revue artiesten
Zonder zelfkritiek
Daar bent u ook niet mee behept he
Mens, je bent toch veel te dik!.... "
De Wit dacht god wat doe ik toch
En ze viel stil een ogenblik

Ze zaten beiden nu verslagen
De situatie stond schaakmat
Mevrouw De Wit voelde haar tranen
En dit alles om een kat

"Dan moet u het zelf maar weten
't Was voor uw eigen bestwil, hoor "
Mevrouw De Wit rechtte haar rug
En had nu iets van een majoor
Hier valt niets meer te bespreken
Tsja, de dame ging toen snel
Maar op de drempel bij de voordeur
Kreeg ze van Thomas nog een lel
AU

Nog beduusd van eigen daadkracht
Dacht De Wit dat arme dier
Als jij niet mee naar dat tehuis mag
Blijven wij toch lekker hier
Maar dat lekker viel vies tegen
Want ze kon het niet meer aan
En ze had alleen nog Whiskas
In het keukenkastje staan

De kracht van geest en lichaam
Liet haar langzaam in de steek
In eenzaamheid gesteund door Thomas
Die niet van haar zijde week
Toen ze voelde dat de dood
Haar hand al zacht had vast gepakt
Was ze het liefste blijven zitten
En zo langzaam weggezakt

Ze had graag samen willen sterven
Met zijn kopje op haar schoot
Maar als men hem niet snel zou vinden
Ging het beest van honger dood
Met haar allerlaatste kracht
Is zij nog een keer opgestaan
En heeft voor Thomas toen
De laatste keer de deur opengedaan

Thomas streek nog langs haar benen
En verdween toen uit het zicht
Mevrouw De Wit dacht het is goed zo
En deed zacht de deur weer dicht