refr.:
Als 't orgel speelt op de ouwe Lindegracht
Gaan de beentjes van de vloer
Ome Koos zwiert in de ronte, in z'n schone boezeroen
Tante Daatje, met haar schort voor, geeft 'm even van katoen
Als 't orgel speelt op de ouwe Lindegracht
Gaan de beentjes van de vloer
't Is een feessie in 't klein
Aan de zorg wordt niet gedacht
Bij 't orgel op de Lindegracht

Zo een paar maal in de week, dan brengt een jofel pierement
Bij ons wat muzikale zonneschijn
En zodra 't orgel draaien gaat, komt iedereen op straat
Want geen een, die zal meer binnen kunnen zijn
Tante Daatje laat haar toffen effe staan
Want op dansen zijn we dol in de Jordaan

refr.

Ome Ko, die met een sjaggie op z'n duiveplatje zit
Loopt vliegensvlug de trappen naar benee'
En roept: "Neeltje, laat de piepers staan en trek je schoenen aan
Want we dansen nou een samba met z'n twee"
Ook al zijn ze samen honderdtwintig jaar
Voor een dansie zijn ze steeds van zessen klaar

refr.

Ook al is de straat geen dancing met een spiegelglad parket
Daar trekken wij ons heus geen klap van aan
Op de doodgewone stenen hebben wij de grootste pret
Zoiets kan alleen bij ons, in de Jordaan
En we lachen allemaal, o wat een lol
En de man, die krijgt z'n centenbakkie vol

refr.

Als 't orgel speelt op de ouwe Lindegracht
Gaan de beentjes van de vloer
't Is een feessie in 't klein
Aan de zorg wordt niet gedacht
Bij 't orgel op de Lindegracht