Mijn eerste schip
was uit een klomp gesneden,
daarvan was ik de trotse kapitein !
Maar later zou 'k een echte zeeman wezen !
Dàt was wel 't mooiste,
wat er hier op aard kon zijn !

In mijn vissersdorpje wonen brave mensen,
die hun beste jaren slijten aan de zee
Groot van hart,
maar zo bescheiden in hun wensen ...
Met het lot, dat God hen gaf zijn zij tevrêe
Rustloos gaat de zee,
al bruisend door hun leven,
want zij is hun brood,
en wordt misschien hun graf ...
In mijn vissersdorpje wonene brave mensen,
ja, zij zijn de échte helden van de zee !

Een ander lot, helaas, was mij beschoren ...
'k Verliet mijn dorp ...
Nam slechts herinn'ring mee ...
Ik dank nog vaak aan wat ik heb verloren,
aan 't vissersdorpje, bij de grote, wijde zee !

(c) Tekst : Erik Franssen
Muziek : Johnny Steggerda