Het was in een-en-tachtig, november, Amsterdam
't Gevoel dat half Nederland naar de hoofdstad kwam
Witte lakens uit de ramen in plaats van op 't bed
En overal die spotprent tegen de kernraket

Ik, die 't benauwd had in een te volle bus
Ik voelde me fantastisch, ach ja, romanticus
De eerste keer de straat op, een spandoek met een leus
Omdat je het gevoel had: 'k heb geen andere keus

Ik dacht ook dat het zin had, en heus niet ik alleen
Het was de Hollanditis, daar kon je niet omheen
Als je na zoveel jaren de toestand overziet
Denk je: het is nog altijd nodig maar helpen doet 't niet!

Nederland vernederd land
Waar zijn je idealen?
Nederland voor vrede land
Waar zijn je hinderpalen?
Nederland gespleten land
Een grote kerncentrale
Nederland omstreden land
Op weg naar de finale
Nederland geweten land
Je zwijgt in alle talen!

Programma's op de radio, documentaires op tv
Vredesdemonstraties, daar deed je toch aan mee!
Maatschappelijke discussie, stukken in de krant
Een button met een zonnetje. Ik was zo'n demonstrant

Ik dacht ook dat het zin had, en heus ik niet alleen
Het was iets onontkoombaars, dat gevoel van samen een
Als je na zoveel jaren de toestand overziet
Denk je: het is nog altijd nodig maar helpen doet 't niet