o, droevig is deze wereld als je in eenzaamheid leeft
je betekent niets als niemand om je geeft

Eduard stond voor de spiegel
met een gehuurde smoking aan
nerveus zijn haren te kammen
want sinds jaren was hij niet meer uitgegaan
hij had zich gewend tot een huwelijksbureau
voor een amoureus rendez-vous
hij had altijd achter 't net gevist
40 jaar en 't alleen zijn moe

o, droevig is deze wereld als je in eenzaamheid leeft
je betekent niets als niemand om je geeft

een rode anjer op zijn vest
en zij een witte chrysant
dat was het teken van afspraak
om mekaar te herkennen in het restaurant
Eduard wachtte een uur
en hij at ten slotte alleen
hij liet het zich toch goed smaken
rekende af en hij verdween

o, want droevig is deze wereld als je in eenzaamheid leeft
je betekent niets als niemand om je geeft

op de bodem van een havendok
daar ligt Eduard o zo dood
op de spiegel van het watervlak
dreef een anjer o zo rood
in het restaurant zit een dame
heel alleen en in feestgewaad
een witte chrysant in haar hand
ze is mooi maar een beetje te laat

o, droevig is deze wereld als je in eenzaamheid leeft
je betekent niets als niemand om je geeft
droevig is deze wereld als je in eenzaamheid leeft
je betekent niets als niemand - niemand
o o niemand om je geeft


(c) tekst en muziek: Guido Belcanto