Van alle schilderkunstig onderlegden
Werd Jan Steen met verve afgeschilderd
Als iemand die gezegden fraai verbeeldde
Het ging zelfs zover dat men een verwilderd
En asociaal gezin dat hij penseelde
Spreekwoordelijk zijn 'huishouden' ging noemen

Het schildersgilde schrok van zoveel weelde
En gilde dat geen mens zich mocht beroemen
Op misbruik en verdraaiing van gezegden

De schilder sprak, beschaamd tot op de vezel
"Een Steen stoot zich niet tweemaal aan zijn ezel"