Twee oude mensen en de dingen die voorbij gaan
Dat zijn de auto's en de spijt
De kinderen en de tijd
Die nooit blijft stil staan, die nooit blijft stil staan
Twee oude mensen, arm in arm
De ene houdt de andere warm
En in gedachten zijn ze versmolten tot een ziel
En wat hun ook ontviel
De dood kan wachten

Twee oude mensen en de dingen die voorbij gaan
Dat zijn de treinen en de haast
De wind die altijd blaast
En nooit blijft stil staan, die nooit blijft stil staan
Twee oude mensen op een bank
Een beetje krom, een beetje mank
En steeds na achten
Gaan ze hetzelfde straatje om
En zeggen zwijgend: liefste kom
De dood kan wachten

En over straat waait er een krant
Naar waar het nieuwe winkelcentrum wordt gebouwd
Er is weer oorlog en weer brand
Het nieuws is oud

Twee oude mensen en de dingen die voorbij gaan
Dat zijn de zomers en de wrok
Het tikken van de klok
Die nooit blijft stil staan, die nooit blijft stil staan
Twee oude mensen, hand in hand
Met diepe rimpels door de tand
Des tijds geschreven
Starend naar de overkant
Hun ogen transparant
Het is vergeven
Twee oude mensen, hand in hand
Op de drempel van het land
Waar engelen zweven
Samen in de wetenschap
Het is minder dan een stap
Daar is het leven