Hljóðs bið ek allar
helgar kindir
meiri ok minni
mögu Heimdallar
viltu, at ek, Valföðr!
vel framtelja
forn spjöll fíra
þau er fremst um man

Sól tér sortna
sígr fold í mar
hverfa af himni
heiðar stjörnur
geisar eimi
ok aldrnari
leikr hár hiti
við himin sjálfan

Ask veit ek standa
heitir Yggdrasill
hár baðmr, ausinn
hvíta auri
þaðan koma döggvar
þaers í dala falla
stendr ae yfir grœnn
Urðar brunni

Geyr Garmr mjök
fyr Gnípahelli
festr man slitna
en freki renna
Fjöld veit hon frœða
fram sé ek lengra
um ragnarök
römm sigtíva

Sal sá hon standa
sólu fjarri
Náströndu á
norðr horfa dyrr
féllu eitrdropar
inn um ljóra
sá er undinn salr
orma hryggjum.