'k zitten up't gemaksje, in't buskot
'k zyn up de bus an't wachten toet datn stopt
'k hopen dat'ie komt, 'k zittn hier al een endje
in e buskot langst e boane zoender ende
buiten is't hot, de schouwte doe me goed
de ruiten zyn kapot en 't kozyn is geroest
by 't verzetten van me voet, word't stof upgewaaid
't banksje voe te zitten is al lange geplooid
't kloksje is an't tikken, 'k zien vadertje tyd
ne slentert voorby, moar e bus zie'k nie
in't buskotje zit'k up't gemaksje
geduldig an't wachten voe me kanse te pakken

'k moe nietn hebbn, 'k zyn nog roend an't kykn
en wa da'k zien met wa da'k willn an't vergelyken
wa da'j verdient, is wa da'j et gezaaid
en zoender zelfgeloog, gerak je d'r nooit
an den overkant stoat e klein kapelje
in de zunne an't brandn, schoone helder
de deure is verkleurd, hier en doar gescheurd
witte verve schilfert van de meur
't kruisje hangt scheef, als latste verzet
woardat de klokke kloenk et een ekster ze nest
en ik ? ik doen best en wachtn up de bus
op weg noar nergens, op zoek noar huis

in't buskotje zit'k up't gemaksje
geduldig an't wachten voe me kanse te pakken

in't buskotje zit'k up't gemak
'k weet nie of da de bus komt, dus bluve'k wachtn
en 'k wachtn up 't een en 't ander da'k verwachtn
'k weetn 1 twa, 'k goa me kanse pakken
is't nu nie, 't is later, 'k en vele geduld
etwoaschen langs de boane, vulup an't lulln
'k kykn noar de velden in de verte
'k zyn kliete splytn en schapen zoender herder
in de wyde omtrek gin ziele te bespeuren
en ik telln ongeduldig de euren
in't buskotje stoat de tyd stille
'k stelln me de vraage, wa da'k in feite willen
van al da gepeis word'k moe
de warmte mak me loom en m'n oogsjes valln toe
'k begin te dromen en zien eindelyk up weg
'k hoorn zoete stemmn die dingen uitleggn

ze zeggn: 't is ok a'j bluv je best doen
en 'tmakt nie uit a'je soms nie wit wa da'j moe doen
'k goan noar 1000 plekkn, hoge boven de grond
'kbegriepen alles wa da'k nooit verstond
opeens word'k wakker deur e roenkende moteur
en 'k zien de bus weg rydn zoender chaffeur
dus zet'k me neere met e fyn glimlachsje
in't buskotje, wachtend up me kanse


(c) De Nihilisten