Liesje had een mooie hond
Groot en sterk en heel gezond
Maar, wat ik veel mooier vond
Was haar poesje
Liesje stuurde soms haar kat
Niet zo prettig vond ik dat
Want wat ik veel liever had
Was haar poesje

Toen ik het leerde kennen was ‘t soms nog een beetje schuw
Maar nu laat het zich verwennen zelfs al streel ik het soms wat ruw

‘k Lag met Liesje in het bos
Lekker in het zachte mos
En opeens, wat liep daar los
‘t Was dat poesje
‘k Heb het dadelijk gestreeld
‘k Heb er uren mee gespeeld
Nee, ik heb mij nooit verveeld
Met dat poesje

Toen het weer in de buurt was riep ik dikwijls ‘poessie mauw’
‘k Heb spekje voor je bekje dus poesje, kom maar gauw

‘k Denk niet dat ik ‘t mij ooit bekloeg
Als het weer om aandacht vroeg
Want ik kreeg maar nooit genoeg
Van dat poesje
Oh, ik kreeg maar nooit genoeg
Van die kat