Zijn jas heeft hij gekregen van een trut die een goed werk deed
Zijn schoenen zijn versleten en zijn broek gescheurd
Hij is een wandelende smartlap met het uitzicht van een smeerlap
Net een ouwe krant, hij is gisteren gebeurd.

Maar kom mij nu niet vertellen dat je eenzaam bent
en dat voor jou de zon niet schijnt
overal waar mensen wonen
kan ik jou doe vrienden tonen
die net zó leven
dat je eenzaamheid verdwijnt.

Al jaren koopt zij brood, voor och ja, je kan nooit weten
er mocht een iemand komen die bij haar wou blijven eten
maar er is niemand die ooit komt, en bovendien, ze stinkt naar stront
Zij is oud en ongetrouwd, dat had ze eerder kunnen weten.

Maar kom mij nu niet vertellen dat je eenzaam bent
en dat voor jou de zon niet schijnt
overal waar mensen wonen
kan ik jou doe vrienden tonen
die net zó leven
dat je eenzaamheid verdwijnt.

Zij praten over niets, ze lopen niks te zeggen
altijd trager dan de tijd want er is niemand die op hen wacht
tenzij dat z' ook broederlijk delen waarvan zij met veel te velen moeten leven
wijl de wereld voor een derde verder lacht.

Maar kom mij nu niet vertellen dat je eenzaam bent
en dat voor jou de zon niet schijnt
overal waar mensen wonen
kan ik jou doe vrienden tonen
die net zó leven
dat je eenzaamheid verdwijnt.




Tekst en muziek: Ralf McTell
Vertaling en arr.: Herman Elegast