Als kind uit de oorlog van god wie weet welk jaar
Toen Brussel nog groen was, de Zenne nog klaar
Toetste jij de eerste klanken, op jouw accordeon
Toen al wist jij dat geen leven zonder noten bestond

Dédé mon copain
Dédé mon chagrin
Vertier in het goudblommeke van papier
Dédé, speel nog even Piaff, Aznavour of Jacques Brel
Quand on a que l’amour

Ben ik op de dool door de liefde verward
Dan speel jij musette, dan raak jij mijn hart
Jij vermaakte zoveel vrienden, tot de ochtendzon verschijnt
Jij ontroert verloren zielen, bij een glas rode wijn

Dédé mon copain
Dédé mon chagrin
Vertier in het goudblommeke van papier
Dédé, speel nog even Piaff, Aznavour of Jacques Brel
Quand on a que l’amour

Sigaar in de mondhoek, je bril weegt zo zwaar
Fles geuze op de tafel, hoe speel jij dat klaar
Om heel Brussel te entertainen, met jou do-re-mi-fa
Nostalgie uit de vleugels van jou hamornica

Dédé mon copain
Dédé mon chagrin
Vertier in het goudblommeke van papier
Dédé, speel nog even Piaff, Aznavour of Jacques Brel
Quand on a que l’amour

La,la,la,la,la
Dédé
Speel nog even Piaff, Aznavour of Jacques Brel
Quand on a que l’amour