Ik liet je in je waarde.
Ik liep weg,
weg van het lawaai.
Weg van huis, weg van de kou,
weg van alles wat me dwars zat.
Maar het meest nog weg van jou.

He vallende engel
ik wil dat je m’n hand pakt,
ik kom niet van je los.
He vallende engel,
een engel blijf je toch.

Ik hield pas op met rennen
toen ik keek
en toen ik niets bekends meer zag.
Ik ging nog verder nergens heen,
weg van alles wat ik lief had.
En ik was vooral alleen.

He vallende engel
ik wil dat je m’n hand pakt,
ik kom niet van je los.
He vallende engel,
een engel blijf je toch.
Dan vallen we maar samen.
Dus sleur me met je mee.
Ik hoop maar dat we ergens landen,
met z’n twee.

He vallende engel
ik wil dat je m’n hand pakt,
ik kom niet van je los.
He vallende engel,
een engel blijf je toch.

He vallende engel...
... een engel blijf je toch.