Djúpt í fylgsnum hugar
Sorginni hann leynir
á hana ekkert dugar
Kosti enga greinir
Sama hvað hann reynir

Áhrif hefur á hans
ákvarðanir allar
Sjást í skini mánans
Brestir hans og gallar
Myrkrið til hans kallar
Deginum feginn hann er
Stund milli stríða
En er dagur hallandi fer
Aftur er þjakaður kvíða

Slikju næturinnar
Umvafinn hann liggur
Fangi sorgar sinnar
Hugsar bara hyggur
Hrakinn bæði og hryggur

Sú hugsun liggur, læðist
Að ófreskja hans vanda
Sem stjórnlaust áfram æðir
Um sálarinnar sanda
Að endingu mun granda

Deginum feginn hann er
Stund milli stríða
En er dagur hallandi fer
Aftur er þjakaður kvíða


Vikingur