Ken je dat gevoel van losgeslagen vlinders
Van dromen overdag dat zij je ‘s nachts beminde
Ken je dat gevoel van tintelroze wangen
En hoe je straalt als zij je met haar ogen heeft gevangen

Ken je dat gevoel

Ken je dat gevoel dat je hem ziet met een ander
En het lijkt of je ter plekke in een zoutpilaar verandert
Je hart schreeuwt in je keel maar je stem weigert geluid
Genageld aan de grond ga je figuurlijk onderuit

Ken je dat gevoel

Ken je dat gevoel

Zo’n moment dat het leven pijn doet
En toch voelt het goed want je voelt dat je leeft
Zo’n moment dat je in vuur en vlam staat
En denkt dat je hart het bijna begeeft

Ken je dat gevoel

Ken je dat gevoel

Van zo’n zwoele zomeravond
Huid verlangt je huid
En wil het liefst onder de laatste restjes kleding uit
Dat grenzeloos verlangen nooit eenzaam meer te zijn

Ken je dat gevoel
Ken je dat gevoel

Ken je dat gevoel
Dat gevoel

Ken je dat gevoel

Ken je dat gevoel

Ken je dat gevoel

Grenzeloos verlangen
Je voelt weer dat je leeft
Ken je dat gevoel
Grenzeloos verlangen
Weet dat je om iets geeft
Ken je dat gevoel