Haar stem had ik vroeger al dikwijls gehoord
Ik was nog een groene kwajongen
Toen zij, als een stralende radio-ster
De schlagers van toen heeft gezongen
Die stem was zo lokkend, zo lief en zo zacht
Da 'k niet aan m'n thema's kon werken...
Ik was nog te jong voor het liefdegevoel
Te oud om er iets van te merken...

Chansonniere met je zacht-fluwelen stem
Allereerste jeugdsensatie van m'n leven...
Sinds jij kwam in mijn bestaan
Was 't met m'n rust gedaan
Want, ik wilde als een man m'n leven geven!

Ik knipte je foto's uit iedere krant
Geen uitzending liet ik voorbijgaan
En als je een week in de schouwburg optrad
Ging 'k iedere dag in de rij staan
M'n ouwelui schudden meewarig 't hoofd
En zeiden, dat ik me moest schamen
Maar 'k schreef je een brief onder scheikundeles
En zakte dus voor mijn examen...

Je schreef me terug: Kom es aan in m'n flat
Dan kunnen we samen wat praten...
Dit wonder droeg ik dag en nacht op m'n hart
En ik liep half verdwaasd door de straten!
Ik stapte gewichtig een kapperszaak in
En gaf het bevel mij te scheren!
Maar 'k snapte de kapper niet goed toen-ie zei:
Pardon?... O, juist... Ik zal 't proberen

Ik stond met m'n bloemen nerveus voor de deur
Waar 'k al zo dikwijls langs was gelopen...
Ik beefde en schrok bij de klank van de bel!
NU ging dus het paradijs open!
Toen klonk er een stem van een vluchtende schim
Die even m'n oren deed schallen:
"Wie belt me verdomme zo vroeg uit m'n nest!?"
... Ik heb toen m'n boeken laten vallen...

Chansonniere met je zacht-fluwelen stem
Allereerste desillusie in m'n leven...
Ongeschminkt in je peignoir
Met die pennen in je haar
Was voor mij alleen maar radio-stem gebleven!