De straten van de stad zijn leeg
Even leeg als mijn hart
Om woorden van liefde
Die jij me verzweeg
Is mijn hart, als de straat zo leeg

Ik heb jou niet meer weergezien
Niet eens je stem gehoord
Die zei: “misschien”
Ik heb slechts kille wind gevoeld
Van wat eens liefde was
Zo goed bedoeld
Nu hou ik scherven van geluk
Die ik niet lijmen kan
Ik laat ze vallen stuk voor stuk
En ga maar weer
’n laatste keer voorbij je huis

Mijn dromen over jou zijn vaag
Even vaag als je naam
Van ’t verre verleden
Liet jij me vandaag
Slechts je naam, als een droom zo vaag

Ik heb jou niet meer weergezien
Niet eens je stem gehoord
Die zei: “misschien”
Ik heb slechts kille wind gevoeld
Van wat eens liefde was
Zo goed bedoeld
Nu hou ik scherven van geluk
Die ik niet lijmen kan
Ik laat ze vallen stuk voor stuk
En ga maar weer
’n laatste keer voorbij je huis

Ik heb jou niet meer weergezien
Niet eens je stem gehoord
Die zei: “misschien”
Ik heb slechts kille wind gevoeld
Van wat eens liefde was
Zo goed bedoeld
Nu hou ik scherven van geluk
Die ik niet lijmen kan
Ik laat ze vallen stuk voor stuk
En ga maar weer
’n laatste keer voorbij je huis