Ik hoorde, toen ik twaalf was
Een eigenaardig lied
M'n oma, die het voor me zong
Begreep het zelf niet
Een echte Rotterdamse deun
Ik leerde n'm al gauw
Maar soms vroeg ik m'n oma wel
"Waarover gaat 't nou?"
En dan zei m'n oma vaag
"Hier stelt iemand een vraag..."

refr.:
Vrouw, geef me een peentje
Ik weet niet waar je woont
Ik woon al op de Binnenweg
Daar groeien de peentjes langs de weg
Vrouw, geef me een peentje
Ik weet niet waar je woont

Ja, dat het over groente ging
Dat werd ik wel gewaar
Maar dat hij dat adres niet wist
Vond ik een beetje raar
Zij zei toch: ...op de Binnenweg
Maar 'k snapte later pas
Dat hij niet wist of het de
Nieuwe of de Ouwe was
Een ding begreep ik wel
't Klonk toch meer als een bevel

refr.

Ze zingen het al eeuwenlang
In elke bruine kroeg
Toch gek dat er nou niemand eerder
Naar de inhoud vroeg
Loop ik nu van de Lijnbaan
Naar de Lage Erfbrug
Dan zie ik echt op dat traject
Geen groentetuin meer terug
En al waren ze er ooit
Alle peentjes zijn gerooid

refr.

Dus blijven we maar tobben en
De zangers nog het meest
Die willen toch graag weten hoe die
Coupletten zijn geweest
Waarom moest hij nou weten
Waar zij woonde? Om zo'n peen
Waar leidde toch dat rare
Rotterdamse liedje heen

Maar daar komme we nooit meer uit
Daarom zingen we tot besluit

refr.