Toen 'ie thuis kwam sliep z'n vrouw nog, wat ze 's middags vaker dee'
Zachtjes, om haar niet te wekken, zette hij een potje thee
Zei toen: "Kom, word 'r nou 'es wakker"
Schudde haar, keek nog 'es goed
Zag toen dat 'ie niet moest denken
Dat ze ooit nog thee zou schenken
Want ze sliep
Maar nou voorgoed

refr.:
Want, trouwen is een bitter spel
Dat weet je vantevoren
Heb je 't een poos gedaan
Is er een die dood moet gaan
En, die dan alleen blijft staan
Heeft 't spel verloren

Maanden werd 'ie gek van al die lege lepels om 'm heen
Kon 'ie van verdriet niet slapen, maar dat slijt zei iedereen
Ja 't sleet tot hem het huilen en het lachen was vergaan
Tot 'ie suf en wezenloos was
Als een ouwe lege doos was
Die 't leven leeg liet staan

refr.

Toen 'ie laatst een wanhoopspoging trouwde hij een tweede keer
Ach, hij zag 't niet zo zitten maar zij zag 't des te meer
Zag 't als een tuin vol rozen, maar 't bleek een zandwoestijn
Zonder bloemen, zonder dromen
Waar ze maar doorheen moest komen
Tot ze weduwe zou zijn

refr.

Meer kon hij haar echt niet geven, zij heeft braaf haar best gedaan
En hem op de been gehouwen, tot 'ie graag is doodgegaan
En nou mag ze zitten kijken naar z'n foto aan de wand
Tot ze dood is en vergeten
En z'n foto weggesmeten
In de vuilnisbak beland

refr.