Ik denk niet dat het ooit nog zo ver komt,
dat wij weer samen zijn.
Jij wou toen niet verder met mij
en ik had daarvan de meeste pijn.
Maar achteraf denk ik niet
dat ik ooit nog bij jou wil zijn.
Want jij werd zo vreselijk saai
en ik heb nou toch de meeste gein.
Jij dacht ik wil die beslissing,
maar jij maakte toen echt een grote vergissing.
Jij dacht ik neem die beslissing,
maar jij maakte toen echt een grote vergissing.

Stom! Je hebt me weggegooid,
je bent stom! Want je hebt je kans vergooid!

Alles, echt alles had ik voor je willen doen,
je kon alles van me krijgen, al had ik een miljoen.
Nooit ging ik vreemd en (mijn ... stug)
en zei nooit een slecht woord achter je rug.
Ik had altijd alles met je uit willen praten,
en ik had je ook nooit in de steek willen laten
Maar waarom deed je dat dan godverdomme met mij?
Is die nieuwe vriend van je zo veel beter dan mij?
Je toonde ook zelfs geen enkel berouw,
ik denk niet dat ik ooit nog een vrouw vertrouw.
Wat kunnen jullie wijven ongelovelijk hard zijn,
nooit zal ik ooit nog zo verward zijn.
Bewaar die mooie praatjes maar voor die nieuwe vriend,
want je hebt niks beters dan die sukkel verdiend.
Ik ken hem wel niet, maar jij vast beter dan mij,
want ik ben roffer en liever dan hij!

Stom! Je hebt me weggegooid,
je bent stom! Want je hebt je kans vergooid!

Ik weet niet of je het ooit had gemerkt,
maar ik heb jouw ellende nooit echt verwerkt.
Want nooit heb je mij ook een reden gegeven,
ik voel me nu belazerd voor de rest van m'n leven.
Ik hoop dat je nou krijgt wat je wou,
een supersaai leven als een dikke vette huisvrouw.
Een man, een huis, een auto en misschien een hond,
en dan ga ik ondertussen heel de wereld rond.
En ik had je eerst echt graag meegenomen,
maar ga daar nou maar van dromen, voor de buis met die slome.
Je had je hele leven al uitgetekend,
maar vergat wat liefde, lol en avontuur betekend.
En ga nou niet zeggen hij stelt zich aan,
want je kent me toch? Ik laat mezelf zo gaan.
Dus dat het mij niet loslaat bewijst voor mij,
dat ik tenminste meer gevoel heb (in m'n ...) dan jij.

Stom! Je hebt me weggegooid,
je bent stom! Want je hebt je kans vergooid!

Ik weet wel ik heb soms wel dom gedaan,
en ik ben ook wel moeilijk om mee om te gaan.
Maar toch, als je van alles hebt opgebouwd
en het is opeens weg, waarin heb je dan vertrouwd?
Ik wil het niet snappen, wat is dat voor iets,
dat je eerst alles samen doet en dan opeens:

Ik denk niet dat het ooit nog zo ver komt,
dat wij weer samen zijn.