'k Zat in de tram, in Rotterdam
Toen er een dame binnenstapte
Die mij op m'n eksterogen trapte
Met d'r hakken van d'r schoen
"O, pardon", zei ze toen

Vlak neven mij, ging zitten zij
Ze zat te kriebelen aan m'n tenen
"Schei maar uit", zei ik halfluid
Want de kriebel is er uit

Ze zei: "O, vent, 'k weet wie je bent
Jij bent Dumas, die liedjeszanger
En als je lust hebt met me uit te gaan
Dan moet je om acht uur in de Passage gaan staan"

Ik zei: "Da's goed, dag leuke toet
Ik wacht tot acht uur maar niet langer
Kom op tijd, dan gaan wij aan den rol
M'n vrouw is juist op reis, ik heb zo'n lol"
Die lieve meid, die was op tijd
Precies zoals ze had gezeid

We gingen hier, we gingen daar
Bezochten vele bioscopen
De ene uit, de ander ingelopen
En zo werd het op de duur
Ongeveer twaalf uur

Ik zei: "Juffrouw, wat denkt u nou
Vindt u de tijd nou niet gekomen
Om elkaar wat beter te verstaan"
En ik riep een bakkie aan

Ik zei: "Koetsier, doe me een plezier
Je moet bijzonder langzaam rijen
Want die juffrouw is een beetje zwak
En ze kan niet tegen het schudden van jouw bak"

Hij zei: "Kedin, stap er maar in
Als het maar een goeie fooi kan leien"
En we zaten knusjes met z'n twee
Ik deed de gordijntjes naar benee
Ze zei: "Da's goed, wat jij daar doet
Want je hebt zo'n populaire snoet"

Ik was verbluft, en half versuft
Toen ik in een hotel ontwaakte
En de juffrouw, waar ik kennis mee maakte
In de kamer niet meer vond
'k Riep de kelner terstond

Die zei: "Meneer, het spijt me zeer
De juffrouw heeft niet eens ontbeten"
En voordat ik wist wat er passeerd'
Had zij hem allang gesmeerd

De vent ging heen, liet mij alleen
M'n portefeuille was verdwenen
Maar ook alles, ja, alles was naar de maan
En ik dorst niet naar de politie te gaan

Ik wist geen raad, ik was zo kwaad
Ik stond te sidderen op m'n benen
Ik ga nooit meer met zo'n meid op sjouw
Voortaan slaap ik bij m'n eigen vrouw
Dat is secuur, en niet zo duur
Als m'n jongste avontuur