Ik zag drie maagden spinnen
Aan 't witte bruidenkleed
Zij droomden van jeugd en van minnen
En wisten niet van leed

Zij dachten aan bloeiende gaarden
Aan rozen in 't koele gras
En wisten niet dat op aarde
Schoonheid vergankelijk was

's Nachts, toen zij slapend lagen
Hebben drie andere maagden
Aan 't wiel zich neergezet

Zij weefden de blanke draden
Geen woord van hun lippen gleed
Maar bij het dageraden
Waren de bruidsgewaden
Zwart als een dodenkleed