Ólafur reið með björgum fram
villir hann stillir hann
Hitti fyrir sér álfarann
þar rauður loginn brann
blíðan lagði byrinn undan björgunum fram.
Þar kom út ein álfamær
Gulli snúið var hennar hár.
Velkominn Ólafur liljurós
Gakk í björg og bú með oss
Ekki muntu héðan fara
Að þú gefir oss kossinn spara
Ólafur laut um söðulboga
kyssti hann frú með hálfum huga
Hún lagði undir hans herðarblað
Í hjarta rótum staðar nam
Ólafur leit sitt hjarta blóð
Líða niður við hestsins hóf
Ólafur keyrði hestinn spora
Heim til sinnar móður dyra
Hvaðan komstu sonur minn
Hvernig ertu svo fölur á kinn
Leiddi hún hann í loftið inn
Dauðann kyssti hún soninn sinn