Ik denk nog dikwijls aan de crisistijd van vroeger
De tijd dat ik nog veertien werrekhuizen had
Mijn wijlen Piet en ik, wij waren echte zwoegers
En we hadden toch geen televisie en geen bad
Dat is veranderd, want ik kan nu alles kopen
Omdat voor mij een luxueus bestaan begon
De wereld van de haute couture ging voor mij open
Want ik nam 32 Turken in pension

refr.:
Er liggen Turken onder het dressoir
Er liggen Turken in het bad en op 't gazon
Zelfs in de ijskast zitten er een paar
Oh, wat verrukkelijk zo'n Turrekenpension

Nou: mijn vriendinnen, weet u wat die meiden zeien
Ze zijn venerisch allemaal - laat ze toch gaan
Maar Venerie is een landstreek in Turkije
(En dat geroddel, daar trek ik me niks van aan)
En toen er van de week twee nieuwe kwamen vragen
Toen zette ik nog gauw een bed op het balcon
Leve de gastarbeiders, roep ik alle dagen
Toen had ik 34 Turken in pension

refr.

Ze zijn zo dankbaar, o, het zijn zo'n lieve Turken
Ze werken hard en sparen goed voor hun gezin
Ja, bij de Luyckx-fabriek sorteren ze augurken
Reuze afwisselend en reuze naar hun zin
Na het ontbijt deed ik de bedden van mijn Turken
Tot ik begreep dat ik die best benutten kon
Nu ligt er overdag een nachtploeg in te snurken
En heb ik 68 Turken in pension

refr.

Nou, en vanmorgen vroeg komt er een kerel bellen
Hij droeg een aktentas en kwam van B & W
Hij zegt: "Mevrouw, zegt ie, ik kom uw Turken tellen
En is het werkelijk waar: heeft u maar een weecee?"
De arme man - ik wist al wat zou gebeuren
Want ze verschenen allemaal op m'n geroep
't Was zo gebeurd - z'n lieve vrouw zal om 'm treuren
Vanavond eten we hier ambtenarensoep

refr.