Concentratie staat in rimpels op z'n voorhoofd
En gespannen wacht zijn lichaam op de gong
Jarenlang heeft 'ie zich bijna niets veroorloofd
Het was trainen, trainen, trainen voor de sprong
Voor de sprong, voor deze grote kans
Voor de sprong van de torenhoge schans
Hij kijkt verbeten nar de ski's onder z'n voeten
Daar is het zijn en nu, nu zal 't moeten
Z'n knieen knikken, maar z'n vuisten zijn gebald
En, hij zet zich af en raast meteen omlaag
Hij kromt z'n rug want 't gaat 'm nog te traag
Z'n (????) versnelling
Daar is 't eind, 't einde van de helling
En het is alsof zijn bewustwording versmalt
En... hij schiet omhoog, de reuzenzwaai begint
Hij is los, hij wordt gedragen door de wind
Hij vlieg, hij vliegt, maar zoveel sneller dan een vogel
Als een raket, een menselijke kogel
Die uit een levengroot kanon wordt weggeknald
Tot hij vaart verliest, z'n hoogtepunt bereikt
En dan gelaten voor de zwaartekracht bezwijkt
Hij weet 't best: z'n avontuur duurt nog maar even
Nu is 't zaak om perfect te blijven zweven
Een nieuw record, wat met zijn naam over de piste schalt
Maar hij valt

Mijn God, hij valt

En met een ijselijke schreeuw
Belandt hij in de harde sneeuw
Zoals een perzik op bazalt
Hij valt, hij valt, stop, help, halt
Dat wordt een vreemde potpourri
Van brokken mens en stukken ski
Alweer een toekomstdroom vergald
Hij valt, hij valt, hij valt

Televisie brengt ons dikwijls mooie dingen
Sjamori, Saint Moritz, Garmitz, Wienerwald
En bij elke jonge held, die zal gaan springen
Zitten wij verwoed te hopen dat hij
Een verbijsterende vaart, zodat 'ie stijgt dat 't een aard heeft
Maar vooral dat hij tenslotte (oooooohhh!!)