Sat þar á haugi
Ok sló hörpu
Gýgjar hirðir,
Glaðr Eggþér;
Gól of hánum
Í galgviði
Fagrrauðr hani,
Sá er Fjalarr heitir.

Gól of ásum
Gullinkambi,
Sá vekr hölða
At Herjaföðrs;
En annarr gelr
Fyr jörð neðan
Sótrauðr hani
At sölum Heljar.

Geyr nú Garmr mjök
Fyr Gnipahelli,
Festr mun slitna,
En freki renna;
Fjölð veit ek fræða,
Fram sé ek lengra
Um ragna rök
Römm sigtíva.

Bræðr munu berjask
Ok at bönum verðask,
Munu systrungar
Sifjum spilla;
Hart er í heimi,
Hórdómr mikill,
Skeggöld, skalmöld,
Skildir ro klofnir,
Vindöld, vargöld,
Áðr veröld steypisk;
Mun engi maðr
Öðrum þyrma.

Leika Míms synir,
En mjötuðr kyndisk
At inu galla
Gjallarhorni;
Hátt blæss Heimdallr,
Horn er á lofti,
Mælir Óðinn
Við Míms höfuð.

Skelfr Yggdrasils
Askr standandi,
Ymr it aldna tré,
En jötunn losnar;
Hræðask allir
Á helvegum
Áðr Surtar þann
Sefi of gleypir.

Hvat er með ásum?
Hvat er með alfum?
Gnýr allr Jötunheimr,
Æsir ro á þingi,
Stynja dvergar
Fyr steindurum,
Veggbergs vísir.
Vituð ér enn - eða hvat?

Geyr nú Garmr mjök
Fyr Gnipahelli,
Festr mun slitna
En freki renna;
Fjölð veit ek fræða,
Fram sé ek lengra
Um ragna rök
Römm sigtíva.