Mennig haarspit he'k esmetten in de witte wievekoele
Ik was veur den Duker nog neet bange
Zee hebt mi-j nao ezetten, konnen mi-j neet kriegen
Deur zo'n vrommes leet ik mi-j neet vangen

Schelleguurke en Smoks Hanne kwammen beide
In mien zeute dreume tut laeven
Ik bleve liggen soezen, leet eur in de nacht verdwienen
't Was mi-j allemaole um et aeven

Maor wat mien aoverkump völt jo neet te geleuven
Heel mien harte ston gleuiendeg in brand
Slokke heure, felle ogen, op de rug een zwarte katte
zo ston zee daor langs de waterkant

Dat is dee hekse, dee hekse van 't Hilgelo
Zee brech al 't mansvolk an 't miern
Dee arme keerls zee komt jo narges meer an too
En wilt nog bloos eur hormonen laoten viern

Ik bunne met egaon, ik wazze kats bekeugeld
Ik veulen hoo't de groezels in mi-j kwammen.
In 't reet zag ik eur staon, de ondergaonde zunne
Zetten heel de loch in vuur en vlammen

Alle mansleu uut de buurte, ok 't mannenkoor uut Etten
Stonnen oh zo geerne in miene schone
Ik had manges kromme tene en zinkings in de knene
Mien kop was krek een grote bone.

At zee gräölt lacht de zönne. at zee lip dan gef 't schoers
At zee reert heur i-j 't in Köln dondern
At zee zunk klunk de fanfare en geet alles bleuien.
At zee kust löp heel de welt in 't honderd