(Harrie komt terug van de wc in een prachtig pak, met een stropdas die
Annie
niet kent. Hij heeft een megafoon bij zich. Annie is totaal verrast, maar
ook
pissig omdat Har in zijn mooie pak haar applaus inpikt)

Harrie:(Spreekt door haar applaus heen door een megafoon)
Hallo, hallo, ken je mij verstaan?

Annie: Zeg, wat is dat? Dat is mijn applaus hoor.
En waarom heb jij dat pak aan? Dat is een verrassing voor na de
pauze,
daar heb ik speciaal een jurk bij laten maken. Wat ben jij toch ook
een
boer, he

Harrie:Nou, ik vond het zo ook wel een verrassing.

Annie: O ja?! En hoe kom jij aan die stropdas?

Harrie:Die heb ik van haar gehad.
(Wijst in de zaal)
Geinigheidje voor jou, Har, zei ze.

Annie: Oooo, en gaat ze ook je vuile sokken doen misschien?

Harrie:Daar heb ze 't nog niet over gehad.

Annie: Nee, dat ken ik me wel voorstellen. Maar wat kom je nou doen, zo
dwars
der door heen, vind je dat normaal?

Harrie:Nou, ik had wel een fijn plannetje bedacht.

Annie: (Met stijgende woede)
En, ken je mij misschien nog gebruiken bij je fijne plannetje?

Harrie:Nou ja, je mag der bij blijven.

Annie: Zak der in, zeg

(Annie gaat woedend zitten en laat hem even begaan)