BAP
PĂĄgina inicial > B > BAP > Bahnhofskino

Bahnhofskino

BAP


En Naach wie manche, isch lieje wach.
Ne blasse Mohnd, am Chlodwigplatz brems en Strooßebahn.
Kaum ze glÀuve, dat en Stadt wie die he och ens still sinn kann,
bloß do es ne Film en mir un dĂ€ lĂ€uf immer widder vun vörren ahn.
Ohne Handlung, Hauptdarsteller,
en dÀmm Film ess jeder Statist,
en nem Tunnel, dĂ€ "Zuflucht" heiß,
doch nur en janz billije Endstation ess.

Ruude Teppich vĂŒĂŒr der Rezeption,
un dohinger - wie'n Flunder, su flach - steht ne Zinnsoldat,
dÀ singe Text joot drophÀtt, doch dÀ kennt mer schon.
Mer weiß bloß nit, ob vun nem Steckbreef oder nem Wahlplakat,
Paar Schritt wigger lÀuf russisch Roulett,
fĂŒr Schutzengel, die arbeitslos sinn.
DÀ Revolver, dÀ rundjeht, ess secher,
denn do sinn sechs Kugele drinn.

Weed et niemieh hell em Parkett?
Saach, ess schon alles ze spÀt,
he, en dÀmm Bahnhofskino?

Et jeht e Drohtseil vun nem Minarett,
bess zo nem Dom, dÀ als Parkhaus verkleidet de Luff ahnhÀllt.
Drop balanciert e leer trojanisch PÀÀd.
"Wat soll dat?", brĂŒllt et noch, et et en Zeitlupe runderfĂ€llt.
Et weet em Namen des Volkes verwarnt,
vun nem Henker, dÀ veitsdanz un tobt.
Einfach falle wöhr unverantwortlich,
mer sĂ¶Ă¶ĂŸe all em selve Boot.

Einstein, dÀ em Schatten vun ner Bomb,
Rotz un Wasser flennt, weil och he keiner ihm nöherkĂŒtt
un ihm beim KreuzwortrÀtsel hilf, beim letzte Woot:
-afrikanischer Fluß mit drei Buchstabe- fingk er nit.
Vun Berg Sinai kĂŒtt övver Fernschreiber
jetz jraad et elfte Jebot,
wĂ€hrend DĂŒrer die apokalyptische Reiter
noh Zahle buntmohlt.

Castaneda, Karl May, Brecht, Wilhelm Busch, Chuck Berry un Fritz Lang
pokern öm et Patent vum Perpetuum Mobile.
DĂ€ ewije Verlierer waach alles, setz op Null un spreng die Bank.
Et rÀÀnt Petrodollar, Silberlinge, Lire, Yen, Peseten, Drachmen
un Deutschmark, die allesammp nit koscher sinn.
Denn op all dĂ€ MĂŒnze ess Janus drop,
dÀ Àvvens enttarnt woot als pawlowsche Hungk,
jed zweit HummelfijĂŒrche drieht durch
un mÀht och noch zo jooderletz Stunk.

Uss Verzweiflung setz sich Aga Khan
singe joldene Schoss en ner Nische, wo 'n keiner sieht
un schrief met Leppesteff: Midas ess bloß ne Scharlatan
op die Scherve vum Spiejel en der PrÀsidentensuite.
Buster Keaton laach sich halv kapott,
weil en immer noch kein Sau versteht,
denn dat Leech do ahm Eng vun dÀmm Tunnel
ess en Panoramatapet.

DĂ€ Morje es grau, do schlööfs en mingem Ärm.
Dinge Odem jeht ruhig, die Turmuhr schlÀÀgt fĂŒnfmohl ahn.
E Nebelhorn vum Fluß her, noch relativ wigg entfernt
wie 'n Fanfare zum nÀhxte, alltÀchliche Babylon,
en dĂ€mm Fortschritt Zerstörung bedĂŒck,
dat sich affingk met jedem Verlust.
HĂ€tt dat Kind en dir wirklich nur'n Changs
wie se 'n Schneeflock hÀtt, Mitte August?

Encontrou algum erro na letra? Por favor, envie uma correção >

Compartilhe
esta mĂșsica

Ouça estaçÔes relacionadas a BAP no Vagalume.FM

Mais tocadas de BAP

ESTAÇÕES
ARTISTAS RELACIONADOS